Poëzieproject ‘Sprekende Stenen’ is los
Wist je dat in 2020 47% van de mensen heeft aangegeven zich wel eens eenzaam te voelen? En dat 11% aan gaf zich ernstig eenzaam te voelen? Zou jij het herkennen als iemand in je omgeving zich eenzaam voelt? Zou je het bij jezelf eigenlijk wel herkennen? Wat is eenzaamheid eigenlijk?
‘Sprekende Stenen’ is een poëzieproject als onderdeel van het maatschappelijk kunstprogramma ‘Over de drempel’. Samen met Leeuwarden City of Literature zal er een ontmoetingsbankje worden ontworpen. Dit bankje zal een mooie plek krijgen in de stad Leeuwarden en zal bezoekers verleiden om op zoek te gaan naar zo’n acht stenen (met poëtische teksten) die verspreid in de stad te lezen en beluisteren zullen zijn.
Afgelopen week was de eerste bijeenkomst met de deelnemende schrijvers: Gemale Bofunda, Nicole van den Berg, Raymond Muller, Remco Kuiper en ikzelf. We hebben de thematiek verkend en elke schrijver is in gesprek gegaan met een ervaringsdeskundigen op het gebied van eenzaamheid. Deze persoonlijke verhalen vertegenwoordigen een zeer diverse ‘mienskip’ en worden verwerkt tot poëtische teksten. Hoe ruikt eenzaamheid? Hoe klinkt eenzaamheid? Hoe proeft eenzaamheid?
Ik geloof erg in de impact van poëzie. Poëzie kan eenzaamheid zintuigelijk en dus invoelbaar maken door er nieuw vocabulaire voor te vinden. Door poëzie kun je eenzaamheid herkennen in alles om je heen. In Kaapse viooltjes zoals we bijvoorbeeld ontdekten, of in een tradioneel Chinees recept.
Ik houd jullie hier op de hoogte!